Het is vroeg in de ochtend als ik met bewondering uitkijk over een door sneeuw witgekleurd Amsterdam. In de dagen voor Kerst branden in vele huizen de kaarsjes, ruikt het naar vers dennegeur. De Kerstboom met de lichtjes, versiering, cadeaus eronder en muziek op de achtergrond maken dat de menselijke warmte en positiviteit vrijkomt. Een heerlijke ambiance om weer eens een blog te schrijven. Het voor mij bijzondere jaar 2010 is bijna ten einde. Een goed moment voor een terugblik, levensbeschouwing en een doorkijk naar het nieuwe jaar en de verdere toekomst.
Voor de regelmatige lezer is het wel bekend dat ik schrijf vanuit mijn gevoel. De inspiratie doe ik op uit vele elementen om mij heen. Mijn ambitie is opgebouwd uit de wil om ’te zijn’ en het nastreven van deze ambitie gericht is op ‘samen zijn’. De maatschappij lijkt zo nu en dan minder op een samenleving dan we graag zouden willen. Toch blijft mijn gevoel mij vertellen dat we meer ‘samen zijn’ dan we ons misschien wel dagelijks beseffen.
De mens is in de kern gericht op ‘samen zijn’. Een individualisatie van de mensheid wordt in deze periode van het jaar zichtbaar teniet gedaan. Er worden allerlei bijeenkomsten en feesten georganiseerd voor goede doelen. Men schenkt elkaar cadeaus om de liefde voor elkaar kenbaar te maken. En Kerstborrels vormen een kroon op het samenzijn in het afgelopen jaar. De natuurlijke beweging van ‘samen zijn’ blijft dus sterk aanwezig en wordt jaarlijks herhaald.
Wanneer ik terugkijk op het afgelopen jaar, dan kan ik alleen maar bevestigen dat er nieuwe vormen van ‘samen zijn’ een weg hebben gevonden in mijn leven. Wensen uit het verleden hebben geleid tot realiseerbare ideeën in het heden en doelen voor de toekomst, zowel zakelijk als humanitair. De rode draad door alles heen toont een duidelijke vorm van moleculaire samenwerkingsvormen. Wisselende samenstellingen van mensen en middelen om door ‘samen zijn’ te komen tot geweldige verwezenlijkingen binnen een gezamenlijke gedachtegang. Het jaar 2010 was voor mij het jaar van ‘inzicht’ verkrijgen. De groei die ik heb mogen ervaren, heb ik in het bijzonder te danken aan alle verschillende “menselijke moleculen” om mij heen in de verschillende samenstellingen.
Zakelijke terug- en vooruitblik
De samenvoeging van twee grote bedrijven brengt turbulentie met zich mee. Een nieuwe vorm van ‘samen zijn’ moet zijn weg vinden tussen alle culturele bedrijfs- en persoonlijke verschillen. Nieuwe moleculaire samenstellingen ontstaan als een natuurkundig proces. Onbeschreven, zelf een weg zoekende tussen bestaande verbindingen om weer te komen tot nieuwe verbindingen. Kan niet anders zeggen dan dat de turbulentie goed heeft gezorgd voor nieuwe vormen van ‘samen zijn’ met collega’s, bedrijfsonderdelen, partners en klanten. Nieuwe wegen voor samenwerking, dienstverlening en bedrijfsvoering zorgen voor een goede basis voor binding met klanten en partners.
Een nieuwe fundering gekleurd door andere moleculaire samenstellingen waarbinnen voor iedereen ruimte is om ’te zijn’. Het schept nieuwe kansen, brengt nieuwe oplossingen en geeft vooral een nieuwe kijk op bedrijfsmodellen. De wereld is door de crisis aan het veranderen. Overheden en bedrijfsleven hebben behoefte aan een nieuwe kijk op de wijzigingen welke vooral door de opkomende Generatie ‘Einstein’ wordt geïnitieerd. Het krampachtig vasthouden aan de Angelsaksische denkwijze zonder rekening te houden met de opkomst van een meer Rijnlandse denkwijze brengt bedrijven in een lastige positie. De ‘historische’ manager verliest terrein, terwijl er meer ruimte ontstaat voor leiders welke medewerkers weten te laten groeien en excelleren.
De kentering is ingezet en kan niet meer worden tegengehouden. Het jaar 2011 gaat zeker kansen geven voor bedrijven om ‘kennis’, zoals wij in de wereld bekend staan, weer in te zetten als kerncompetentie voor een optimalisatie van de bedrijfsvoering. Het ‘zijn’ van het bedrijf krijgt een nieuwe kleur, welke wordt bepaald door het ‘zijn’ van de medewerkers, partners en klanten. Op naar het ‘samen zijn’ in de toekomst…
Humanitaire terug- en vooruitblik
Balans in het ‘zijn’ van mijn persoon wordt mede bepaald door de energie welke ontstaat door het ‘samen zijn’. Voor mij is het belangrijk om, op basis van mijn kerncompetenties, een wezenlijke bijdrage geven aan de samenleving.
Het afgelopen jaar is een wens gegroeid tot een idee. En begint het idee nu te groeien richting de mogelijkheid om tot realisatie te komen. Stichting ‘De Nieuwe Kinderen’ is in oprichting. Het is geen doel op zich, maar de verschillende moleculen (kerncompetenties) van de diverse mensen, welke allemaal het ‘zijn’ bijdragen aan het ‘samen zijn’, zorgen voor een serieuze verwezenlijking van de gedeelde ideeën. De stichting gaat bijdragen aan de conceptontwikkeling en realisatie van vertrouwde omgevingen voor kinderen met aandachtsgebieden.
De jeugd heeft de toekomst, investeren in sociale ontwikkeling van de jeugd draagt bij aan een goede toekomst voor deze kinderen. De labels ‘autisme’, ‘ADHD’ of welke andere vorm van indicatie er vastgesteld is, moeten worden weggenomen. Daarvoor in de plaats moet er gekeken gaan worden naar de aanwezige competenties van de kinderen. En géén kind is het zelfde, dus vraagt het van ons als ouders en volwassenen een andere wijze van kijken, van handelen en van begrijpen. Aandacht begint niet voor niets met een A, de eerste letter van het alfabet.
De ideeën welke zijn aangereikt worden momenteel verwerkt in een plan. Solide om een basis te geven voor de toekomstige realisatie. Waar gedeelde informatie tijdens het ‘samen zijn’ gaat leiden tot enerzijds de realisatie van het Plan ‘Napoleon’, bouw van een manage met alle wenselijke zorg er omheen, en anderzijds een concept waar iedereen gebruik van mag gaan maken. Om te gaan samenwerken (‘samen zijn’) en op vele plaatsen een dergelijk initiatief met een goed plan als uitgangspunt te kunnen realiseren. Voor informatie zie http://www.denieuwekinderen.nl
In 2011 wordt het plan (concept) afgerond, hopen we tot realisatie te komen van het plan en de samenwerking te vinden met iedereen die zich al heeft aangediend en nog aangaat dienen. Een droom die tot werkelijkheid komt, omdat ik mijn ‘zijn’ ten dienste kan stellen van de droom om mijn moleculaire kwaliteiten te bundelen met anderen in de vorm van ‘samen zijn’. En hiermee het gezamenlijk plan tot uitvoering te brengen.
Van droom naar wens naar realisatie…
En zo zijn we in het blog aangekomen bij het laatste deel. Terugkijkend op het jaar mag ik concluderen dat ik dankbaar mag zijn. Dankbaar voor het kleurige leven wat ik mag leiden, de mensen die ik zakelijk, humanitair en privé mag kennen en kansen die op mijn pad komen om tot groei als mens te komen.
De wijze les van 2010 voor mij was om te leren ’te zijn’ waardoor nieuwe deuren zijn en worden geopend naar ‘samen zijn’…
Met alle warmte wens ik een ieder prettige liefdevolle Kerstdagen en voor 2011 alle gezondheid en geluk… Dank voor het lezen en reageren op mijn blog’s…
Met dankbare groet,
Richard
Mooie woorden Richard, en in de kern ook waar. Ik heb alleen de laatste jaren geleerd dat er vaak een wederdienst verlangd wordt. De mens is steeds minder bereid om zonder voorwaarden iets voor de medemens te doen en over te hebben. Ik zie als positief effect van de huidige crisis wel dat mensen weer iets nader tot elkaar komen. Er zijn minder luchtballonnen waar men zich aan vasthoudt en mee pronkt.
Ik hoop dat, als het met iedereen straks weer beter gaat, men elkaar niet weer net zo snel vergeet.
Geld en financieel gewin mag niet de ultieme drijfveer zijn van de mens. Zien dat een ander gelukkig is is veel belangrijker.
Als dat lukt, dan is het kerstgevoel pas echt. Anders heeft het in mijn beleving toch iets te veel weg van een verrotte schuur onder een mooie laklaag.
Ik wens jou en al jou dierbaren een mooie kerst, een gezond 2011 en alle succes die je kan hebben.
Dirk
Als ik het woord bezinning lees denk ik aan tot geloof komen in Christus. Dit geeft een nieuw leven. Zonder Hem is geen nieuw leven. Misschien wel in carriere maken, eigen bedrijf of wat het ook mag zijn. Een fijne zonnige dag. Patricia