Richard Raats' Blog

AMSTERDAM – De VVD’er Ton Elias slaat deze week de plank wel heel erg mis. Zelfs zover dat hij de kernwaarden van de VVD met betrekking tot het liberalisme geheel teniet doet. Iemand die de belangen in de Tweede Kamer namens “mijn” partij en de kiezers moet behartigen, maar compleet voorbij gaat aan de grondbeginselen van onze partij en de belangen van de kiezer, moet zich afvragen waartoe hij gekozen is. Het gebeurt in de politiek wel vaker dat iemand niet gehinderd door enige kennis of affiniteit, iets uitspreekt of een keuze maakt welke incorrect is. Het gaat hier echter om fundamentele foutieve keuzes voor onderwijs en kinderen oftewel onze toekomst. Kinderen (ook met vermeende aandachtsgebieden) verdienen onze toegewijde aandacht en steun om zich te mogen en kunnen ontwikkelen. Kinderen verdienen het onderwijs dat zij nodig hebben. Deze rechten liggen verankerd in de ‘Rechten van het Kind’! Het is een taak van de overheid om hier de kaders voor te scheppen en financiële middelen beschikbaar te stellen.

Ton Elias moet zich verantwoorden
De uitspraken die Ton Elias de afgelopen week heeft gedaan slaan kant nog wal! Hij devalueert niet alleen het onderwijs, maar beledigt rechtstreeks alle ouders en zorghulpverleners die met de grootste toewijding kinderen begeleiden en opvoeden. Om nu aan te geven dat ADHD, PDD-NOS en Autisme modegrillen zijn en dat de eigenlijke problematiek wordt veroorzaakt door slechte opvoeding in de thuissituatie is belachelijk. Waar haalt Ton Elias het lef vandaan om dit op deze wijze te adresseren? Er zijn duidelijke wetenschappelijke onderbouwingen over het bestaan van deze aandachtsgebieden, ontkennen heeft géén zin. De wijze hoe ermee om te gaan is wel een belangrijk vraagstuk. De ongenuanceerde uitspraken over de oorzaken zijn niet gebaseerd op de realiteit. Daar zal Ton Elias zich voor gaan moeten verantwoorden in de komende periode!

Wat gaat er mis?
Zijn ADHD en Autisme nou echt ‘hype’? Ja en nee! De oorzaak van het groot aantal kinderen die nu het label ‘ADHD’, ‘Autisme’ of ‘PDD-NOS’ krijgen opgeplakt is niet te wijten aan opvoeding of de thuissituatie maar wordt veroorzaakt door andere factoren. Eigenlijk zijn het hele kwalijke effecten van in het verleden verkeerd genomen politieke besluiten en daardoor wordt misbruik en/of verkeerde inzet van de PGB-voorzieningen veroorzaakt. De koers van de huidige regering begint aardig te lijken op het ad hoc op orde brengen van de financiën door rigoureus en zonder na te denken beslissingen te nemen ten aanzien van kinderen en onderwijs. Het is een negatief spiraal wat veroorzaakt wordt door reparatie op reparatie op reparatie zonder een lang termijn perspectief in acht te nemen. Er wordt niet besloten tot constructieve oplossingen ten aanzien van onderwijs welke met visie ten uitvoer kunnen worden gebracht. Het is korte termijn politiek!

Ouders zijn het probleem!
“De ouders en de opvoeding vormen het probleem!” aldus Elias. Verschillen de kinderen van heden nou daadwerkelijk zo erg van de kinderen van 20, 30 jaar terug? Zijn de problemen nu echt zoveel groter in het gezin en/of op school? “Nee!” zegt het gezonde verstand van de gewone kiezer, alleen wordt een kind wat druk is nu gelijk bestempeld met ADHD, een kind wat zich teruggetrokken opstelt wordt bestempeld met ‘Autisme’ en als “de hulpverlening” het niet durft te bepalen dan noemt men het PDD-NOS. Tenslotte moet er toch een diagnoseresultaat worden afgegeven. Desondanks geeft Elias de schuld aan de ouders. De problematiek heeft een veel bredere oorzaak, daar lijkt Ton Elias compleet aan voorbij te gaan.

Liberalisme, niet voor iedereen…
We maken even een zijstap. De grondbeginselen van het liberalisme is dat ieder mens in de gelegenheid moet zijn of worden gesteld om voor zichzelf op te komen en te zorgen. Kinderen vallen in eerste instantie onder de directe verantwoordelijkheid van de (biologische) ouders, dit is een vaststaand feit! In situaties waar ouders niet of niet goed in de gelegenheid zijn om goede zorg en opvoeding te geven aan het kind, is het de verantwoordelijkheid van de overheid om te voorzien in ondersteuning van de ouders en in de ergste gevallen te zorgen voor plaatsvervangende oplossingen zodat het kind een goede zorg en opvoeding kan genieten. Het kind mag nimmer de dupe zijn van negatieve factoren bij ouders die van invloed zijn op de zorg en opvoeding.

Géén gezonde basis meer…
Hier raken we één van de belangrijke oorzaken van de misstanden! Al decennia lang zijn er ouders die niet of niet geheel capabel zijn om kinderen de juiste zorg en opvoeding te geven. Daar is niets nieuws aan. Het zal ook daadwerkelijk niet veranderen, zeker niet op de wijze hoe de regering op dit moment haar besluiten nu neemt. Ergo, het wordt alleen maar slechter. De regering investeert niet meer in de jeugd. Sportverenigingen worden noodgedwongen opgeheven, krijgen geen extra faciliteiten als terrein, velden of sporthallen ter beschikking waardoor wachtlijsten astronomische vormen aannemen. Clubhuizen en verenigingen gaan ten ziele omdat er geen geld is en geen vrijwilligers meer te krijgen zijn. “Hanggroepjongeren” zijn inmiddels ingeburgerd in het straatbeeld omdat zij géén plek meer hebben om naar toe te gaan. We reageren alleen nog maar met repressie in plaats van met preventie.

Herstel de basis is dé missie!
In mijn blog ‘De vijf pijlers van de maatschappij‘ geef ik duidelijk aan dat we de grondvesten van samenleving, de fundering waarop wij bouwen, aan het slopen zijn! Kinderen krijgen niet de wenselijke zorg, noodzakelijk opvoeding en de begeleiding om te leren wat normale acceptabele grenzen zijn. In termen van het CDA, de normen en waarden in onze samenleving. De multiculturele samenleving die ons de culturele rijkdom kan schenken wordt platgeslagen waardoor de PVV voedingsbodem krijgt om extreem rechtse uitingen te doen. Terwijl, als we de drie primaire pijlers van de maatschappij, waarbinnen de kinderen opgroeien, het gezin, de sport/vereniging en school, nu eens positieve aandacht en mogelijkheden geven, dan werken we structureel aan herstel van wat er op dit moment fout gaat in onze samenleving!

Wat zijn de gevolgen?
Kinderen ‘lijken’ nu in grote getale te ontsporen. Ouders voelen zich niet meer gesteund door scholen en andersom. De sport/verenigingen geeft al helemaal geen soelaas meer. Arbitrage en coaches staan met de handen in het haar als ze weer eens constateren dat een speler of een pupil zich ernstig misdraagt.“Tsja, hij krijgt thuis geen opvoeding! En op school gedraagt hij zich ook al niet!” klinkt het dan. Door een opmerkzame ouder of op aanwijzing van Bureau Halt, naar aanleiding van het in aanraking komen met de politie, wordt het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), de Raad voor de Kinderbescherming en/of Bureau Jeugdzorg ingeschakeld. De rapen zijn dan letterlijk gaar en een spiraal van negativiteit is opgestart. Het kind wordt onderzocht, gediagnosticeerd en wat vroeger druk en/of vervelend gedrag werd genoemd, blijkt ineens ‘ADHD’ te zijn en als het kind zich teruggetrokken gedraagt en/of moeilijk concentreert dan heet het plotseling ‘Autisme’. Erger is het nog als er niets wordt gevonden, maar toch een diagnose “moet” worden gesteld. Dan wordt PDD-NOS de algemene verzamelnaam (lees: wordt ook wel “label” of “rugzakje” genoemd!). Op deze wijze krijgen betrokken zorginstellingen extra geld beschikbaar om het kind te gaan behandelen en school extra middelen om aanvullende ondersteuning te bieden. In de volksmond genoemd het Persoonsgebonden Budget (PGB).

Gevolgen van linkse historie?
Oh nee!!! De PGB heeft deze regering ook al afgeschaft! De rapen zijn nu echt gaar, want in plaats van positieve energie en geld te investeren in het herstel van opvoedingssituaties, gaan we nu extra korten. Alleen niet op de factoren waarop er gekort zou moeten worden. De zorginstellingen welke de indicatiestellingen doen en uitvoering geven aan de behandelingen houden elkaar optimaal in stand op deze wijze. Een vicieuze cirkel die door de linkse regeringspartijen is gecreëerd! Daar moet doorheen worden gebroken omwille van al die kinderen die daadwerkelijk géén ADHD, Autisme of PDD-NOS hebben, maar gewoon Nederlandse bengels zijn die recht hebben op goede zorg en opvoeding. De overheid moet eerst weer terug naar de basis! De verantwoordelijkheid start bij de ouders. Pas daarna moet het gezin worden ondersteund indien noodzakelijk. Ook (sport)verenigingen moeten in ere worden hersteld en de middelen en mogelijkheden beschikbaar krijgen op lokaal niveau. De scholen (in regulier- en speciaal onderwijs) moeten die middelen krijgen, maar ook benutten (lees: géén grote spaarpotten), die noodzakelijk zijn om kinderen te kunnen op te leiden en begeleiden tot ‘gezonde’ jong volwassenen. Actie is nodig! Alleen de actie die deze regering neemt op dit moment zijn funest voor een mogelijk herstel van de ontwrichting van onze samenleving. De puinzooi veroorzaakt door links kost nog vele jaren om op te ruimen.

Waar zit Elias nou fout?
De denkfout en zeker de verwoording van Ton Elias betekent dat hij niet begrijpt dat ouders jarenlang zo zijn gevormd door het beleid van de vorige kabinetten. Zij hebben de ouders van nu gekweekt. De alles-moet-kunnen-politiek en we-hebben-overal-begrip-voor-politiek is funest geweest! Elias zou er goed aan doen om zich goed te laten voorlichten over de indicatiestelling voor ADHD, Autisme, PDD-NOS en meer aandachtgebieden uit DSM-categorieen. Dan komt Elias er zeker achter dat de eerste actie is om de diagnosestelling zuiver te krijgen. Om ouders met kinderen met een echte diagnose uit één van deze aandachtsgebieden aan te spreken over opvoeding en belachelijk te maken is schandalig! Neem eerst de (jeugd)hulpverlening eens goed onder handen, stel betere programma’s op voor gezinsondersteuning, investeer in positieve ontwikkelingen van (sport)verenigingen en borg een strak normen en waarden beleid op scholen. Om de meester, zoals wij vroeger moesten zeggen, tegenwoordig gewoon Piet of Klaas of hoe hij ook mag heten te noemen, past niet bij het respectvol op laten groeien van kinderen. Leer eerst maar hoe het moet alvorens je de “touwtjes” laat vieren zoals de linkse partijen jarenlang hebben gedaan. (zie ook http://www.onmacht.nl – Besparingen op Jeugdzorg zijn noodzakelijk!)

Of gaat Elias straks op landelijk niveau ook ’theedrinken’ zoals Job jarenlang heeft gedaan op gemeentelijk niveau. Daarmee is Amsterdam compleet kapot gemaakt qua mogelijkheden en faciliteiten voor kinderen waardoor er nu op diverse terreinen problemen met jeugd zijn. Ik durf mijn mening zo stevig te verwoorden omdat ik zeker ter zake ervaringsdeskundige ben. Dagelijks word ik geconfronteerd met de effecten van het belachelijke beleid van de linkse regeringen uit verleden. Om dan nu te zien dat “mijn” partij de juiste oplossing niet weet neer te zetten! Het maakt mij niet alleen boos, maar nog meer verdrietig! De kinderen van nu zijn de dupe, echter vergeet Elias dat zij de volwassenen zijn van de toekomst!

Motto: “ADHD’ers en Autisten moet je zien als hele bijzondere talentvolle mensen! Als je over het vermogen beschikt om talenten te kunnen en willen (h)erkennen… Misschien moet Ton Elias eens een bedrijfsbezoek brengen aan Philips of ASML, waar autisme (h)erkent wordt als een Talent! (Bron: ED.nl – Patrick Wiercx – Cache Google). Er zijn zelfs bedrijven gespecialiseerd voor mensen met een aandachtsgebied zoals Specialisterren uit Utrecht (www.specialisterren.nl).

Auteur: Een zeer bezorgde vader, betrokken burger, bewuste kiezer, teleurgesteld VVD-er en over 25 jaar vast en zeker een ‘oude zeurende’ bejaarde die géén begrip meer heeft omdat het hardverdiende pensioen is verdampt en de jeugd van dan totaal geen normen en waarden meer kent…

© 2012 Richard Raats

Bronnen:
– www.tonelias.vvd.nl
– www.unicef.nl
– VVD
– CDA
– PVV
– Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK)
– Raad voor de Kinderbescherming (RvdK)
– Bureau Jeugdzorg (BJZ)
– Persoonsgebonden Budget (PGB)
– ED.nl – Patrick Wiercx – Cache Google
– Specialisterren
– http://www.gedragsproblemenindeklas.nl
– De Onmacht van Ouders en Kinderen

Beeldmaterialen:
– www.dafuq.info
– chow.home.xs4all.nl
– www.cartoonstock.nl