Amsterdam – De categorie ‘Het Nieuwe Regeren’ ga ik benutten voor het bloggen van Politieke Consequenties & Wettelijke Regelgeving. In hoofdlijnen komt het neer het inzichtelijk maken dat ‘Het Nieuwe Werken’ ook consequenties met zich mee gaat brengen op het gebied van ‘kostenstructuren’, ‘investeringen’ en voor de overheid ook ‘de wijze van aanbesteden’. Maar ook de gevolgen van ‘beperkende wetgeving’, ‘belastingheffingen/aftrekposten’ en ‘ARBO-regels’ gaat het zorgen voor een substantieel verschuiving in onze wetgeving.
Politieke Consequenties
De introdcutie van ‘Het Nieuwe Werken’ brengt met zich mee dat politici ook anders gaan denken. De mogelijkheid om op andere plaatsen, andere tijden en met andere apparatuur te werken zorgt voor ‘problemen’. Kantoorpanden krijgen een lagere ‘bezettingsgraad’, ‘Openbaar Vervoer’ gaat op een andere manier worden gebruikt en de ‘prikklok’ kan voor vele werknemers worden afgeschaft. Natuurlijk is het niet morgen een feit, maar het gaat sneller dan vele mensen beseffen. Daarnaast is het voor grote organisaties in het bedrijfsleven en de Nederlandse overheid noodzaak om bedrijfsmatig wel te richten op een langtermijn visie.
De geschiedenis voorspelt de toekomst
Willen wij voor ‘onze’ jeugd en toekomstige volwassen een (financieel) gezonde maatschappij creeeren, dan moet er nu actie genomen gaan worden. Een slecht voorbeeld is de vergrijzing. Wanneer de knappe koppen vijftig jaar terug de geboortestatistieken goed hadden bestudeerd, dan was er toen gelijk al duidelijk dat met een dalend geboortecijfer er een flinke vergrijzing zou gaan ontstaan. Er hadden dan financien gereserveerd kunnen worden, mensen worden gemotiveerd om ‘meer’ kinderen te krijgen en het onderwijs beter afgestemd op ‘denken in mogelijkheden’ in plaats van ‘denken in onmogelijkheden’. Er worden nu allerlei maatregelen genomen om de financiele crisis te bestrijden, echter met de opkomende vergrijzing kunnen we nog de nodige maatregelen verwachten. Als we nu niets doen!
Kernactiviteiten voorop!
De grote organisatie hebben in de afgelopen jaren de nieuwe visie voor het bedrijf ontwikkeld. Daar waar voorheen de focus lag op ‘We doen alles zelf”, hebben vele al afscheid genomen van ‘niet-kernactiviteiten’. De vrijgekomen energie kon daardoor volledig worden gericht op de ‘kernactiviteiten’. Bedrijven actief in technology hebben hiermee een versnelling weten te bewerkstelligen. De ‘niet-kernactiviteiten’ van de één, is een ‘kernactiviteit’ voor de ander. En ook de ander weet zijn ‘kernactiviteiten’ efficienter en lager in prijs te maken. Een belangrijke economische regel is ‘daar waar kwantiteit kan worden gestimuleerd, volgt reductie en/of efficientie’.
Beleidmaken voorop!
Voor overheidsinstanties spelen er hele andere elementen mee. “Daar gaat het niet altijd direct om financiele voordelen” was een uitspraak welke ik recentelijk te horen kreeg toen ik mijn visie uitsprak. Mijn verbazing was groot, want volgens mijn informatie moet er ca. € 30 miljard woirden bespaart. Hoe men dit denkt te realiseren staat in de verschillende partijprogramma’s. De geluiden voor een beweging richting een ‘meer beleidsoverheid’ en ‘minder zelfstandig uitvoeren’ klinken bij alle partijen. Echter om dit mogelijk te maken moet iedere politici, maar ook de burger gaan begrijpen dat er dan serieuze wijzigingen moeten worden doorgevoerd in onze wetgeving. Hier stuiten we op een belangrijk obstakel, want het wijzigen van wetgeving is een langdurig en stroperig proces. “Waar er begonnen moet worden met het terugkeren naar de basis?” is een mooie vraagstelling voor het nieuw te vormen kabinet.
‘Het Nieuwe Werken’ als hulpmiddel
In Alice in Wonderland staat de vraag: “Zou je mij alsjeblieft willen vertellen welke kant ik nu op moet?” centraal. Het antwoord is steevast: “Dat hangt er voor een groot deel van af waar je naar toe wilt!”. In het kader van maken van beleid moet er eerst worden vastgesteld hoe de toekomst eruit moet komen te zien. De individuele burger weet heel goed hoe hij/zij de toekomst wil zien qua balans tussen werk en privé. De tijd is rijp om nu te gaan bepalen, op basis van de wensen van de burger, welke stappen er genomen moeten gaan worden.
Mensen willen een beter balans tussen werk en privé. Zelfs een aantal voormalige politici geven nu prioriteit aan het gezin en het zelf ondersteunen bij de opvoeding en verzorging van de kinderen. Die behoefte is er bij een groot deel van de bevolking. Hiervoor moeten dan wel de randvoorwaarden worden gerealiseerd. Flexibiliteit in werktijden, werklocaties en ondersteunende middelen vormen een eerste stap in een verandering die niet meer te keren is. ‘Het Nieuwe Werken’ betekent in deze context ‘anders durven denken’.
© 2010 Richard J. Raats