Archief voor juli, 2013

Culturele rijkdom stoïcijns genegeerd!

Geplaatst: 25 juli 2013 in Niet gecategoriseerd

AMSTERDAM – Wat is er toch mis met die “Nederlanders”? Een vraag die de afgelopen weken/maanden meerdere malen naar boven is gekomen. In de meest uiteenlopende situaties is naar voren gekomen dat begrip onder mensen met een grote diversiteit aan achtergrond alleen kan ontstaan als je openstaat om te willen luisteren naar elkaar. Of betere gezegd, elkaar wil (leren) begrijpen en de schoonheid van culturele verschillen inziet.

Zaak “overlast door jongeren”
Gisteren werd ik telefonisch benaderd door een medewerker van het meldpunt overlast in mijn woonomgeving. Op een statusbericht over de problematiek met jeugd rondom ons complex had ik redelijk stevig gereageerd richting de medebewoners. Daarop waren twee negatieve reacties gekomen van bewoners in hetzelfde complex die van mening waren dat het “probleem” zich nu had opgelost. In tegenstelling tot deze bewoners vond ik dat het “probleem” zich juist niet had opgelost, maar slechts verplaatst waardoor expliciet deze bewoners er geen last meer van hebben! De problematiek is echter niet opgelost. Jongeren een bekeuring geven omdat ze ergens staan vind ik uitermate overdreven. Daarmee zeg ik niet dat als zij daadwerkelijk de wettelijke regels overtreden er geen sancties gegeven moeten worden. Juist wel, want dat geeft duidelijkheid. Maar communicatie kan jongeren ook tot positiviteit brengen! Een voorstel van mij om tot positieve interactie en een andere vorm van communicatie te komen met de jongeren is door het meldpunt als zeer welkom ervaren en gaat verder worden opgepakt. In de komende tijd gaan we gezamenlijk bekijken hoe we dit met de jongeren samen kunnen bewerkstelligen.

Standpunt “registratie etniciteit”
Hedenochtend werd ik via Facebook geattendeerd op een radio-interview van de heer Hans van der Liet (voorzitter scheidsrechtsvereniging Amsterdam) en Salima Belhaj (fractievoorzitter D66 Rotterdam). De stelling was of het wenselijk is om etniciteit vast te gaan leggen bij geweldsdelicten. Aanleiding was het ernstige incident met de grensrechter uit Almere. In heldere verwoording gaf Van der Liet zijn voorkeur voor het standpunt aan. Belhaj, ware tegenstander van iedere vorm vastlegging van de etniciteit, ging hier fel tegenin. Overwegende dat in de argumenten van beide personen een kern van waarheid zit, moet ik toch wel zeggen dat Van der Liet een betere argumentatie aandroeg. Daar waar Belhaj continu het stigmatiseren van slechts één groep in onze samenleving als argument aangreep, werd dit door Van der Liet juist ontkracht door aan te geven alle etnische groepen te registreren. Géén onderscheid door etniciteit, maar juist op gedrag. Zodat gedragswetenschappers, sociaal antropologen en deskundigen zich consequent kunnen buigen over oplossing van de problematiek rondom geweld in de sport en breder in de samenleving. (Beluister de uitzending: http://m.radio1.nl/mobiel-radio1/gemist/fragment/89175)

Oplossing? Eerst anders gaan kijken!
Voor mijn werk met jongeren in Amsterdam heb ik het genoegen om samen te mogen werken met een zeer ervaren en gedreven wetenschappelijk onderzoeker verbonden aan een zeer befaamd onderzoeksbureau. Wat blijkt uit de onderzoeken is dat de jeugdproblematiek in Amsterdam (en waarschijnlijk zelfs in alle grote steden), wetenschappelijk onderbouwd, al ruim 30 jaar niet is veranderd! Het is niet verbonden aan etniciteit! Het is echter wel van belang om een andere denkwijze erop na te gaan houden willen wij het ooit gaan oplossen met z’n allen. Einstein heeft de gezegde: “Als je op dezelfde wijze blijft aankijken tegen een probleem, dan zul je het nooit oplossen!” (vrije vertaling) uitgesproken. En dat is nu precies waar het om draait! Stigmatiseren is volgens mij een woord wat in onze Nederlandse samenleving hand in hand gaat met gedogen. We laten “zaken” toe die we eigenlijk moeten “aanpakken” en gaan daarna bij voorkeur een “stempel” geven aan een groep van mensen waardoor er stigma’s ontstaan.

Neem jongeren eens serieus!
Het project “Het Talentenfeest” waar wij aan werken, geeft ons interessante inzichten over het omgaan en werken met jongeren. En met jongeren bedoel ik alle jongeren, ongeacht etniciteit, geslacht, geloof, opleiding of afkomst. Wanneer je de moeite neemt om te luisteren naar de jongeren, hen de hand toereikt om te helpen en anderzijds ook duidelijke kaders te stellen over de toelaatbaarheid van gedrag… dan ontstaat er een totaal andere chemie met de jongeren. Ze voelen zich serieus genomen en willen met alle plezier bouwen aan de toekomst. Van henzelf, maar ook van Nederland. Zij brengen vanuit de verschillende culturen inzichten mee, dragen graag bij aan het oplossen van “problemen” en tonen energiek als ze de welverdiende waardering krijgen. Een culturele rijkdom brengen zij in bij in Nederland zo hoog geprezen, maar ook “gepretendeerde” multiculturele samenleving. Het stigmatiseren begint bij iedereen zelf! Voor mij als geboren en getogen Amsterdammer weet ik niet beter dan dat er door de natuur bepaalde pigmentverschillen zijn waardoor de een sneller bruin wordt dan de ander…

De koe bij de horens vatten!
Het brengt mij terug bij het registreren van zaken als etniciteit, geslacht, geloof etc. in bestanden die ten doel hebben “problemen” op te lossen. Ik zou het geheel willen omkeren. Welke voordelen zou het hebben als we in positieve situaties wel tot registratie van dergelijke informatie over zouden gaan? Welke voordelen zouden er dan gaan ontstaan?

Om de koe bij de horens te vatten (bron Wikipedia – betekenis: Actief beginnen met de oplossing van een bepaald probleem, bijvoorbeeld doordat zich een gebeurtenis voordoet die een extra impuls geeft om nu actie te ondernemen) wil ik aangeven waarom registratie ook vele voordelen kan krijgen. Los van het feit dat er al veel van deze persoonlijke kenmerken worden vastgelegd.

  • Meten is weten! – Het vastleggen kan wel eens alle “knappe koppen” gaan tegenspreken dat “problemen” slechts tot te wijzen zijn aan één etnische groep, maar dat het toe te wijzen is aan hoe er wordt omgegaan met deze groep. Oftewel “Verbeter de wereld, begin bij jezelf…
  • Het in stand houden van een stigma! – Het vasthouden aan een stigma voelt voor sommige mensen veilig. “Zie je wel, weer een …” om daarmee de eigen “etnische groep” te kunnen verschonen van enige blaam.
  • Preventie versus Bestrijding! – Het financieringsmodel bij het oplossen van problemen in Nederland is op een foute schoei geleest! Als mosterd na de maaltijd wordt er pas geacteerd wanneer er problemen zijn. Preventie wordt niet “goed” gefinancierd vanuit de overheid omdat de aantoonbaarheid lastiger blijkt te zijn. Althans wanneer er een combinatie van demografische gegevens gecombineerd worden met onderwijsinformatie, werkgelegenheid en persoonlijke kenmerken als eerder genoemd, dan zouden vele “problemen” met jongeren tussen de 12 en 27 jaar al in een veel eerder stadium voorkomen kunnen worden. De kosten gemoeid met het oplossen van “problemen” en de inspanningen die het kosten zijn significant hoger!
  • Het werken met gestigmatiseerde groepen is lucratief! – Helaas kunnen we dagelijks constateren dat er miljarden omgaan in projecten voor het verbeteren van de sociale cohesie, verhogen van de veiligheid in de samenleving, optimaliseren van onderwijs en verkrijgen van werkgelegenheid. Wanneer 1% van al deze miljarden aan belastinggeld in een eerdere fase zou worden geïnvesteerd (regeren is vooruitzien), dan zou dat een veelvoud aan kosten besparen in de toekomst. Echter heeft de burger wel baat bij deze punten, maar zijn er teveel mensen met niet altijd een oplossend karakter of propere denkwijze of motivatie betrokken bij de “jeugdproblematiek”. De financiële belangen zijn dermate groot dat er verkeerde afwegingen onder water spelen.

  • Praten over jongeren en niet met jongeren! – “We moeten structuur eerst bepalen!” een uitspraak die mijn haren overeind laten gaan. Waarom altijd praten “over” in plaats van “met” jongeren. Een groot stigma is dat jongeren zelf niet kunnen bepalen hoe de toekomst van Nederland er uit zou moeten zien. Met alleen al ruim 17.000 werkeloze jongeren in Amsterdam kun je heel veel doen! Hoe? Kijk maar eens op www.talentenfeest.nl.
  • Geef jongeren de kans zich te ontplooien! – Het mooie van de Nederlandse samenleving is dat er meer dan 175 culturelen een plek hebben gevonden om te leven. Ja, daar kun je wel eens te maken hebben met onbegrip doordat we niet willen luisteren naar elkaar. En als je het dan over jongeren hebt, wat weten die nou? Jongeren worden onrustig als je ze alleen maar structuur geeft zonder de ruimte om te kunnen ontwikkelen! Een mooi voorbeeld is en blijft de voetbalsport. “Neem een voetbalveld, trek er lijnen op, plaats twee doelen, stel eenvoudige regels op en dan met 22 mensen en een bal aan de slag. Binnen de lijnen kan een ieder vrij zijn kunstje doen mits binnen de regels. En misdraag je je dan sta je er naast. Gewoon duidelijk! Het niet gedogen van wangedrag geeft vele honderdduizenden andere spelers heel veel plezier. Waarom doen we dit niet (goed) in de hedendaagse samenleving? En vooral, waarom betrekken we jongeren zo weinig bij het genereren van ideeën, uitwerken van plannen en oplossen van problemen? Tenslotte is gaat het ook over de toekomst van dezelfde jongeren!

Resume
In dit blog snijd ik meerdere “problemen” aan waar ik mij als blanke Hollandse jongen mateloos aan kan storen of ernstig voor kan schamen voor de denkwijze binnen “mijn etnische groep”. Natuurlijk heb ik zoals gewoonlijk ook een aantal ongenuanceerde uitspraken neergezet! Er zijn ook vele mensen die gelijkluidend zijn en heel veel integere activiteiten ontplooien met jongeren om de toekomst positief te beïnvloeden. Aan hen bied ik mijn oprechte excuses aan voor de ongenuanceerde standpunten. Voor hen die zich permitteren om te gedogen, te stigmatiseren en zelfs in sommige gevallen te discrimineren en polariseren, daarvoor is dit blog geschreven. Open je ogen en zie welke culturele rijkdom Nederland in zich heeft… en laten we daarmee de sociale cohesie en economie gaan stimuleren met alle goede ideeën die vanuit dezelfde multiculturele samenleving kunnen worden gegenereerd!

Persoonlijke noot
De jongeren betrokken bij onze projecten verrassen mij geregeld met geweldige ideeën. Voor mij persoonlijk is het altijd een droom geweest om mijn kennis, kunde en ervaring ooit te mogen gaan inzetten voor het werken met jongeren omdat zij de toekomst vormen. Het is een waar genoegen om dagelijks met hen aan de slag te zijn. Zij geven energie en weten zelf heel erg goed waar het om draait in onze samenleving. De steun in de rug die wij geven heeft maar een doel… Het versterken van het zelfvertrouwen van de jongeren om fouten te mogen maken, om daarna de kans te krijgen deze zelf te herstellen… En wij? Wij gaan dagelijks met een zeer voldaan gevoel van waardering naar huis!

“Zeg maar tegen je vader dat het mis is!”

Geplaatst: 15 juli 2013 in Niet gecategoriseerd

Amsterdam – Het is ruim 35 jaar terug als ik op mijn fiets stap om terug naar huis te fietsen. Mijn oma riep mij nog na: “Zeg maar tegen je vader dat het mis is!”. Toentertijd besefte ik niet wat zij precies bedoelde. Jaren later gaf mijn vader aan dat het een familiegrap was waarmee werd aangegeven dat het allemaal wel goed ging. Nu 35 jaar na dato denk ik eerder dat ze een vooruitziende blik hebben gehad samen. Het was toen al mis in de samenleving! “Ik verveel mij zo, in Amsterdam-Noord” was een song van Harry Slinger met Drukwerk om te benadrukken wat er mis was.

jongeren
Kijk ook eens op http://www.talentenfeest.nl.

Hedenochtend staat er met grote letters te lezen op RTL Nieuws: “Mammoetklassen dreigen in basisonderwijs!” De verontwaardiging via Twitter, Facebook, LinkedIn en Internet is duidelijk te lezen. Wat is er toch mis in dit land? We ontnemen onze kinderen fatsoenlijk (basis)onderwijs, zorgen dat sportverenigingen en buurthuizen verdwijnen en wisselen leer/werk-plekken voor jongeren in door goedkope arbeidskrachten uit het Oostblok!” Inmiddels in Nederland het vak van beroepschauffeur enigszins beschermd tegen de Oost-Europese niet belastingbetalende en/of frauderende arbeidskrachten. We moeten echter de hand wel in eigen boezem steken, want wij laten het zelf gebeuren! Bedrijven die Nederlandse arbeidskrachten ontslaan via oneigenlijke constructies moeten in mijn ogen dubbel belast worden met een nieuw in te voeren “Euro-Recht-Belasting“. Kijken hoelang onze (jonge) arbeidskrachten in Nederland aan de kant gezet blijven worden! En voor de goede orde, onze Nederlandse arbeidskrachten hebben alle etnische achtergronden en presteren als arbeidskracht zeer goed!

Deze “Euro-Recht-Belasting” van minimaal 50%-toeslag moet rechtstreeks ten goede komen van onderwijs en werk/leertrajecten voor jongeren. De bedrijven die namelijk “stiekem” opdrachten, ook bij Nederlandse overheden, verwerven met goedkope krachten en oneigenlijke constructies benutten om loon- en belastingkosten te “ontduiken, zorgen voor een negatieve ontwikkeling van de Nederlandse economie. Enerzijds komen hierdoor extra mensen in de ww of bijstand (Dossier Asscher), blijkt belastingontduiking of fraude door Oost-Europese arbeidskrachten oncontroleerbaar (Dossier Weekes), anderzijds vloeit er geen inkomstenbelasting terug in de staatskas door deze ontwikkeling. Kortom, ons land wordt leeg gestolen mede dankzij ons lidmaatschap van de EU.

Rutte: werkloze jongeren naar Nederland halen

Als klap op de vuurpijl wil Rutte Italiaanse “hoogopgeleide” jongeren binnenhalen om de werkzaamheden in energiesector rondom Groningen te versterken met kennis. Eerst is onze productie- en industrie gesloopt omdat het goedkoper was om in ook Oost-Europa te laten plaatsvinden. Daarna is er op gestuurd dat Nederland een kenniseconomie moet worden. Gevolgd door het afbreken van het onderwijs in Nederland.

Welke visie hieraan ten grondslag ligt kan ik persoonlijk niet bedenken. De voorbeelden van: “Mijn vader is timmerman of mijn moeder is coupeuse en dat wil ik ook worden!” zijn gesloopt door de voorgaande regeringen met focus voor de “kenniseconomie”. Tenslotte is het krijgen van vuile handen “not done” in dit land. Triest, want zonder een goede ambachtsman of -vrouw is Nederland straks niet meer dan een lamgeslagen EU-lid welke ook aan de Europese bedelstaf is gebracht! Dit kan toch niet de bedoeling zijn…

Het Talentenfeest

De woorden van mijn oma sterven langzaam in een ijzige stilte. Zij had gelijk met “het is mis!”. Alleen heeft zij nooit beseft dat haar woorden ooit nog eens een echte betekenis zouden krijgen in onze samenleving. En toch weiger ik mij aan het misgaan van onze samenleving te conformeren. Als vader van vier kinderen en vertrouwenspersoon voor vele andere jongeren, blijf ik strijden voor de rechtvaardigheid in onze samenleving. Dagelijks besteed ik daarom mijn energie aan het creëren van kansen voor jongeren en om hen eerlijk de kans geven om te ontdekken wat zij leuk vinden, waar zij goed in zijn en kunnen worden en welke ambitie zij hebben. Bij ons zit je niet met 30 man op een kluitjes als je iets wilt bereiken. Bij ons telt ieder individu als 1 die alle aandacht krijgt welke nodig is om op te groeien tot een volwassenen die een serieuze positieve bijdrage wil leveren aan onze maatschappij. Steun jij ook Het Talentenfeest? Kijk op http://www.talentenfeest.nl voor meer informatie. Het moet een feest zijn om dagelijks met jouw talent aan de slag te zijn!

Amsterdam – De kranten staan er al een tijd bol van! De Algemene Rekenkamer komt vandaag, we schijven 2 juli 2013, met een voor vele ouders met kinderen op en docenten in het speciaal basisonderwijs (SBO) niet verrassende publicatie “Kunnen basisscholen passend onderwijs aan?“. Een retorische vraag omdat er al meerdere malen duidelijk is vastgesteld dat de scholen in het reguliere basisonderwijs (BO) niet zijn ingericht om kinderen, die tijdelijk of langdurig, met een aandachtsgebied de extra steun en aandacht te bieden die noodzakelijk is.

 

Laten we vooropstellen dat een deel van deze kinderen best naar regulier basisonderwijs over zouden kunnen mits de school in het regulier basisonderwijs de juiste faciliteiten beschikbaar heeft en de docenten de kennis, kunde en ervaring hebben om kinderen met aandachtsgebieden te ondersteunen bij de maatschappelijke en sociale ontwikkeling. Er zijn zelfs meerdere belangrijke redenen te noemen om kinderen binnen het speciaal basisonderwijs de kans te geven om onderwijs te volgen binnen het reguliere basisonderwijs.

  • Kinderen behoeven vaak niet op alle vlakken extra ondersteuning;
  • Kinderen moeten “uitdaging op eigen niveau” en “voorbeeld gedrag” aangereikt krijgen;
  • Kinderen verdienen een oprechte kans om hun talenten in een “normale” omgeving tot ontplooiing te laten komen;
  • Kinderen hebben recht op identieke onderwijsmethodieken als in het reguliere basisonderwijs mogelijk is;
  • Kinderen “verliezen” de stempel “speciaal” bij de overgang naar het voorgezet onderwijs;

Het is slechts een greep uit de lange lijst met argumenten om kinderen “Samen naar school” te laten gaan. Echter zijn er ook legio argumenten te noemen die juist het tegendeel versterken. Ook hiervan noem ik u er enkelen.

  • Kinderen zijn niet of matig “mentaal gewapend” tegen pesten;
  • Kinderen vormen een eenvoudig doelwit om “buiten de groep” te worden gezet;
  • Kinderen gaan zich een “buitenbeentje” voelen als zij om extra steun moeten vragen;
  • Kinderen kunnen zich “niet gelijkwaardig meten” aan klasgenoten;
  • Kinderen vormen een “extra belasting” voor de “gewone docent” in het reguliere basisonderwijs;

Als vader van vier kinderen met allen een eigen levenspad ben ik altijd intensief betrokken geweest bij de scholen. De ervaringen met het basisonderwijs van de laatste jaren stemmen mij niet vrolijk! Of je kind nu tijdelijk extra aandacht nodig heeft vanwege een moeilijke periode of juist de beschikking heeft over extra capaciteiten, de scholen zijn niet ingericht op “teveel” afwijkingen. Door deze constatering uit ik ook mijn zorg. In mijn dagelijkse werkzaamheden heb veel te maken heb met jongeren waar het op het pad van basisonderwijs is fout gegaan. Of het nu komt door culturele verschillen, gedragsproblematiek of juist hooggekwalificeerde talenten, in alle gevallen is het ergens mis gegaan. Een school voor regulier basisonderwijs heeft helaas niet een spectrum wat breed genoeg is om iedereen een eerlijke kans te geven. Je mag het ook niet verwachten van docenten! We vragen eigenlijk aan de huisarts of hij ook het werk van de specialist wil overnemen, zonder dat we eerst zorgen voor adequate opleiding. Ergo, we moeten ook gewoon eerlijk zijn dat niet iedere docent de kwaliteiten of ambitie heeft om de “moeilijke” kinderen van basisonderwijs te voorzien.

Sketch: Wat nou Passend Onderwijs

 

Conclusie: De Algemene Rekenkamer bevestigt het signaal van ouders, docenten en scholen dat de ambitie van het programma “Samen naar school!” niet haalbaar is binnen een acceptabele periode. De regering neemt omwille van grote bezuinigingsplannen rigoureuze beslissingen welke op een later moment voor geheel andere problemen gaat zorgen. De generatie van “drop-outs” gaat toenemen. Het tweedimensionale onderwijs, zoals Jef Staes al jaren verkondigt, moet compleet worden herzien. De eerste scholen met de nieuwe onderwijsmethodiek “Aan de slag met jouw talent!” beginnen langzaam op te komen. Helaas is de “oude garde” nog steeds van mening dat integraal klassikaal onderwijs gaat om het vergelijkbaar maken van leerlingen. Terwijl iedere leerling duidelijk behoefte heeft aan educatie passende bij zijn/haar talenten, aanleg, capaciteit etc.

Advies: Mijn advies is om de structuren van onderwijs in Nederland te blijven baseren op de drie verschijningsvormen, te weten regulier, speciaal en bijzonder onderwijs. Het is in dit kader meer dan zinvol om ook tussen deze vormen van onderwijs bruggen te slaan. Hierdoor hebben de kinderen de kans om goed basisonderwijs te volgen op het niveau wat zij daadwerkelijk aankunnen. Om gericht te kunnen kijken naar de talenten van de kinderen, de thuissituatie en de maatschappelijke en sociale factoren, is het belangrijk dat we eerst gezamenlijk tot een duidelijke conclusie en visie moeten komen. Jongeren verdienen het dat, mits de juiste lesstof binnen een de bij hem of haar passende talenten wordt aangeboden, zij zich in het (speciaal) (basis)onderwijs in de kern mogen ontwikkelen tot volwaardige, in het leven staande jongeren.

Passend Onderwijs volgens getalenteerde kinderen

 

Gevolgen: Indien ht huidige kabinet onverwijld haar plannen toch laat doorgaan, dan moeten we beseffen als burgers, stemmers, (groot)ouders, docenten, scholen, begeleiders, jeugdzorg, hulpzorg instellingen etc. dat in de toekomst er nog meer jongeren bijkomen met persoonlijke problematieken. Tenslotte is al meerdere malen wetenschappelijk aangetoond dat primair basisonderwijs cruciaal is voor het verdere verloop van de opvoeding.

De wens spreek ik uit dat onze politici in Den Haag en ook in de lokale politiek voor eens en altijd tot het besef komen dat we niet één type jongeren hebben in Nederland! Dat het bieden van meer op talent gericht onderwijs verdeeld over de drie onderwijscategorieën geen sinecure is, maar op lang termijn heel veel vruchten gaat afwerpen (lees: minder uitval, beter ontwikkelde jongeren en lagere financiële gevolgen). Wie durft het lef te tonen om deze keer tijdens het debat over de regeerperiode heen (lees: zijn of haar figuurlijke “graf) te kijken?


Toelichting: De afkorting BO staat voor het reguliere basisonderwijs. Dit zijn scholen welke op gewone wijze basisonderwijs verzorgen voor kinderen die worden bestempeld als “gewone doorsnee leerlingen”. De tweede afkorting is SBO en staat voor speciaal basisonderwijs. Het betreft hier scholen die een grote diversiteit aan kinderen met een even zo grote diversiteit aan enkelvoudige of meervoudige aandachtsgebieden, achtergronden en gezinssituaties van regulier basisonderwijs proberen te voorzien. Deze kinderen hebben vanwege verschillende redenen een sterke behoefte aan intensievere begeleiding bij de maatschappelijke en sociale ontwikkeling tijdens de periode van het basisonderwijs. Van kinderen met “slechts” een traumatische ervaring in de privé-situatie tot kinderen met een duidelijke indicatie uit DSM-IV en alles wat daar tussenin zit, maken onderdeel uit van de huidige populatie in het speciaal basisonderwijs in Nederland.

Voorbehoud: In dit blog laat ik bewust het speciaal onderwijs (SO) buiten beschouwing. Enerzijds omdat het anders te verwarrend en te complex wordt om te lezen. De focus in dit blog is vooral gericht op de problematiek rondom het programma “Samen naar school!” en het grijze overgangsgebied tussen het speciaal (SBO) en regulier basisonderwijs (BO). Laat ik duidelijk zijn dat ook het speciaal onderwijs de nodige aandacht verdient! Mijn kennis en ervaring strekt zich echter niet uit over de totale breedte, maar is beperkt tot het (speciaal) basisonderwijs (BO & SBO). Hier moet ik mijn beperking dus ook kenbaar maken om juist mijn kennis en ervaring met (speciaal) basisonderwijs te kunnen benadrukken.

 

Referenties/Bronnen/Onderzoeken: Om u de mogelijkheid aan te reiken om zelf tot conclusies te komen, verstrek ik hieronder de hyperlinks naar verschillende bronnen, referenties en onderzoeken. Put uit de informatie datgene wat u sterkt om in uw eigen omgeving te bezien hoe u kunt ondersteunen op de school van uw kind. Samen met de inzet van ouders, docenten en directies moeten we komen tot passende oplossingen voor passend onderwijs voor de kinderen.