AMSTERDAM – Het CPB heeft het signaal afgegeven dat de recessie is afgelopen! Wat geweldig nieuws moet zijn, betekent toch eigenlijk een deceptie. De recessie wordt afgemeten aan ‘oude cijfers’, aan een ‘oude’ denkwijze en vooral aan de ‘oude economie’. Een economische situatie die nimmer meer zal wederkeren. Tenslotte kunnen we vaststellen dat de werkeloosheid nog steeds exorbitant hoog is, de kansen voor ca. 35 á 40% van de beroepsbevolking om een (andere) baan te vinden er (nog) niet is en bedrijven nog steeds liever over de grens kijken naar goedkope krachten dan in overweging te nemen wat er met de huidige populatie ‘werkzoekenden’ te ondernemen is.
Nederland nog niet klaar!
Het is een voldongen feit dat Nederland ver achter blijft bij herstel van de Europese economie ten opzichte van de buurlanden. Het lijkt bij weinig mensen door te dringen wat er nodig is om dit herstel ook in Nederland voor elkaar te krijgen. Het draait allemaal om bewustzijn, mentaliteit, gedrag en doelstellingen! De wurggreep waarin Nederland zich laat houden is klaarblijkelijk nog niet benauwend genoeg. Hierdoor worden significante wijzigingen, die er moeten plaatsvinden om naar de nieuwe economie te kunnen komen, nog niet doorgevoerd. Ergo, men lijkt het niet te (willen) begrijpen. Het draait echter allemaal om begrijpen van de basis van de Nieuwe Economische Wereld…
De Nederlandse economie zit vast!
De motor draait niet meer! De consument is het vertrouwen kwijt, bedrijven snijden tot op het bot en de overheid draait de duimschroeven nog strakker aan. Het Eureka gevoel van Minister-President Rutte over de ontwikkelingen hebben ‘slechts’ betrekking op de exportactiviteiten van het Nederlands bedrijfsleven. Er wordt daadwerkelijk vergeten dat er ook nog een Nederlandse economie is die totaal niets te maken heeft met export. De ‘gewone’ ondernemer in het Midden-en-Kleinbedrijf die, mede door de verkeerde focus van het kabinet, nu op vele plaatsen failliet aan het gaan is. Het verhogen van de kosten (lees: BTW, OGB etc.), terwijl de klandizie zienderogen afneemt, helpt niet mee om de economie draaiend te houden. De gehele basis van het Nederlandse staat onder druk van “goedkope arbeidskrachten” , “geen verkopen door wegblijven van klanten” en “achterblijven van ontwikkelingen door te hoge druk bij MKB’er”. Het einde van het economisch neerwaarts spiraal is duidelijk bereikt!
Oplossingen liggen voor de deur…
Een complete populatie wegcijferen in de boeken is niet zo moeilijk. De eenvoudige banen zijn weggesaneerd door verregaande industrialisatie en/of outsourcing van de activiteiten naar lage-lonen-landen. In plaats van te kijken hoe de loonkosten in Nederland konden worden aangepast, is er rucksichtloos werk verplaatst naar verre oorden. Achteraf blijkt nu dat, mede door kosten voor regie- en coördinatie, extra activiteiten en verplaatsing van strategische elementen waardoor nu verhoging van tarieven beginnen, outsourcing niet altijd interessant is. Iets wat op voorhand voorspeld had kunnen worden. De eerste geluiden voor re-shoring van activiteiten klinken al in Nederland. Het terughalen van ‘relatief eenvoudig werk’ is slechts één stap, want alleen daarmee lossen we het niet op. Er moet meer gebeuren om onze Nederlandse werkeloze weer aan het werk te krijgen!
Ontslagboete versus Winstmaximalisatie…
De veranderingen van mentaliteit ‘Alleen buiten NL is arbeid goedkoop!’ in het huidige bedrijfsleven is een stap. De volgende stap is dat de overheid haar gedachtegang ‘Alleen door export kan NL herstellen!’ aanpast. Er wordt totaal voorbij gegaan aan de interne kracht van Nederland. De sterke focus op alleen Europa vanuit de regering duidt niet op “Hoe zetten we NL op de kaart, anders als de geld-stortende partij?”. Hoeveel werk levert onze bijdrage aan Europa nu uiteindelijk op? Of gooien wij alleen de grenzen maar open voor ‘laaggeschoolde goedkope arbeidskrachten?’ De rekensom moet door de regering beduidend anders worden gedaan. De lasten van ontslagen is slechts een verplaatsing van kosten van het bedrijfsleven naar de overheid. De Nederlandse burger draait duidelijk op voor de extra financiële inkomsten van (veelal buitenlandse) aandeelhouders. De bedrijven die massaal tot ontslagen zijn overgegaan, moeten eigen extra belast worden met een ‘ontslagboete’ als de enige reden voor de massa ontslagen is ‘het verhogen van het rendement voor de aandeelhouders’ (winstmaximalisatie op kort termijn). Waarom zouden wij als Nederlandse burgers de lasten van een dergelijke bedrijfsvoering moeten dragen? Ook de laaggeschoolde mensen in Nederland verdienen een baan!
Werkeloos, een (on)gewenste sabbatical?
De verantwoordelijkheid om uit de economische slop te komen ligt niet alleen bij bedrijven of bij de overheid. Ook de werkeloze heeft een duidelijke verantwoordelijkheid. Wat doe je zoal als je geen baan meer hebt? Hoe actief ben je als vrijwilliger? Hoeveel initiatieven werk je uit met anderen om te kijken hoe jezelf (met anderen) weer kan zorgen voor kansen op werk? Wacht je totdat iemand een baan komt aanbieden op een presenteerblaadje? Of mopper je gewoon op de overheid en het bedrijfsleven en denk je gewoon ‘Het zal mijn tijd wel duren!’. Voor slechts een paar tientjes meer per maand ga ik niet elke dag vroeg mijn bed uitkomen… Tsja, vele zullen nu aangeven dat zij druk bezig zijn met het verwerven van werk via één of meer van de vele kanalen of arbeidsbemiddelaars. Het blijft interessant om erachter te komen hoeveel van de 750.000 werkelozen (ca. 6.000.000 uur per dag) beschikbaarheid zijn om creatieve oplossingen te bedenken om aan het werk te komen. Schrik niet, berekent op basis van 70% van het modale inkomen (€ 1641,-) kost de werkeloosheid ruwweg zo’n € 1,2 miljard euro per maand! Wanneer 25% van deze 750.000 werkelozen aan het werk zouden gaan tegen een modaal inkomen, dan kun je een aantal zaken direct vaststellen. (1) De inkomsten van werkeloze neemt toe, (2) De belastinguitgaven draaien direct om naar belastinginkomsten en (3) Bedrijven kunnen door een tijdelijke compensatie uit deze omslag een innovatie starten waardoor er nieuwe en extra inkomsten gaan groeien. Kortom de sleutel ligt bij de werkeloze! Je moet wel willen… Een uitkering is geen gift!
Wanneer start de discussie?
Helaas… moeten we ook constateren dat er vele mensen afhankelijk zijn van de negatieve effecten van de economie. Het apparaat om 750.000 mensen te registreren, controleren etc. etc. is inmiddels zo gegroeid dat mensen angstig worden als het aantal cliënten afneemt. Het moet gaan veranderen, maar daarvoor moeten de werkelozen zelf in beweging gaan komen, want als je niet voor jezelf wilt of gaat zorgen dan blijft men jou wel verzorgen! Althans tot de pot leeg is en er voor niemand meer een kans is om van het vangnet gebruik te kunnen maken…
En nu is het weekend… Veel plezier en interesse om zelf wel wat te gaan doen? Meld je dan gerust bij aandeslag@werkeloos.nu, gewoon omdat je het ‘niets doen’ en ‘geleid worden’ zat bent…