Het gezegde “Het leven gaat niet altijd over rozen” is alom bekend, vaak gebruikt om minder prettige ervaringen te benadrukken. Ook mijn levenspad kent diverse uitdagende momenten, maar ik streef ernaar om persoonlijke groei in vele opzichten positief te benaderen. In mijn nieuwste blog richt ik me op persoonlijk leiderschap, aangewakkerd door een bijzonder boek dat me tot schrijven aanzette. Recentelijk heb ik het voorrecht gehad om digitaal een man te ontmoeten wiens leiderschapskwaliteiten inherent zijn. Ik bewonder zijn leiderschap, niet alleen vanwege de erkenning die hij heeft ontvangen, maar vooral vanwege zijn toewijding als militair. Na het doorgronden van zijn boek “Leiderschap onder vuur” en het zien van de film “Vuurlinie”, groeide mijn bewondering voor zijn prestaties als leider en zijn filosofie over leiderschap nog verder. Het vermogen om kwetsbaarheid te tonen, waarbij zelfvertrouwen en moed bijdragen aan persoonlijke groei, raakt me diep.
De formele definitie van leiderschap is “de vaardigheid om leiding te geven aan een groep mensen of een organisatie”. Er zijn talloze boeken geschreven over leiderschap, de verschillende leiderschapsstijlen, en hoe deze te ontwikkelen. Voor mijn persoonlijke groei zoek ik regelmatig naar bronnen die mijn persoonlijkheid verder kunnen vormen. Zowel in mijn persoonlijke leven als vader en grootvader, als in mijn professionele rol als project-/programmadirecteur, is het cruciaal om bewust te zijn van de impact die je hebt op de mensen met wie je het levenspad deelt. Op jonge leeftijd werd er al een zwaar beroep gedaan op mijn leiderschapskwaliteiten, toen ik als oudste zoon ons gezin door een moeilijke periode moest loodsen na het overlijden van mijn vader. Mijn militaire achtergrond hielp me hierbij, doordat ik fundamenten van discipline, loyaliteit en daadkracht had meegekregen. De confrontatie met leiderschap in de praktijk was een intense ervaring, waarbij ik soms tekortschoot in kennis en vaardigheden. Desondanks hebben mijn fouten me veel geleerd en hebben ze bijgedragen aan mijn persoonlijke groei. Tegenwoordig richt ik me steeds meer op de groei van anderen in mijn professionele leven, waarbij het faciliteren van hun ontwikkeling mijn hoogste doel is geworden.
In mijn zoektocht naar verdere ontwikkeling ben ik weer volop aan het lezen. Voor mijn huidige project werk ik met een diverse groep mensen, wat me inspireert om me verder te verdiepen in leiderschap in verschillende contexten. Dit bracht me bij het boek “Leiderschap onder vuur!” van Majoor Marco Kroon. Zijn inzichten hebben me niet alleen aangespoord om mijn persoonlijk leiderschap te versterken, maar ook dat van mijn team. Een van de meest treffende uitspraken van Majoor Marco Kroon is: “Iedere leider moet eerst leren dienen…” Deze woorden onderstrepen het belang van empathie en betrokkenheid bij leiderschap. Zelfreflectie is essentieel, evenals de reflecties van teamleden. De mens, de persoonlijke ontwikkeling en de te bereiken veranderingen staan bij mij altijd het hoogste op mijn agenda. “Hier komt ongetwijfeld mijn natuurlijke onzekerheid bij van het verschil tussen wat ik weet dat ik kan en wat ik denk dat anderen van mij verwachten.” Mijn kwetsbaarheid, zoals ook beschreven in het boek, mag er zijn zoals deze er is en durf ik ook te uiten. Hoe moeilijk dit soms ook is. Het houdt je anderzijds ook scherp. Het is nu aan mij om verder te gaan op de ingeslagen weg met de nieuw opgedane kennis om het om te zetten in de vaardigheden die ik heb en verder wens te ontwikkelen.
Het boek heeft me nieuwe inzichten gegeven over het versterken van mijn team en individuele teamleden. Mijn blog “Jij inspireert mij!” draag ik met respect op aan Majoor Marco Kroon. U heeft me niet alleen geïnspireerd met uw boek, maar ook met uw benadering van leiderschap bij onze Krijgsmacht. Ik spreek de wens uit om met mijn inspiratie ook mijn teamleden zo te mogen inspireren.
Bronvermelding: In mijn blog heb ik diverse citaten gebruikt uit het boek ‘Leiderschap onder vuur’ van Majoor Marco Kroon. Hun kracht en betekenis verdienen erkenning.
In 2012 heb ik het besluit genomen om serieus mijn leven te veranderen. Vanaf dat moment is mijn wereld gaan veranderen. Het moeilijkste besluit was om al mijn positieve energie te laten gelden om de wereld rechtvaardiger te gaan maken. De start van wat aan het begin een ‘mission impossible’ leek te zijn. Voor mij is Richard Branson hier een groot voorbeeld bij. “Gaat niet, bestaat niet!’ is een boek wat wij heel veel inspiRAATSie heeft gegeven, naast zijn ‘Bransonway’. Ach idealen moet je hebben! Waarom zou je dan niet een voorbeeld nemen aan bestaande wereldveranderaars?
